Obróbka otworu okiennego to jeden z ostatnich, ale zarazem kluczowych etapów montażu okna – od jego poprawnego wykonania zależy szczelność, estetyka i trwałość całej stolarki. Choć na pierwszy rzut oka to jedynie „kosmetyka”, w praktyce prawidłowe otynkowanie ościeży i precyzyjne zamocowanie parapetów wpływają na izolację termiczną i ochronę przed wilgocią. Wymaga to zarówno odpowiednich materiałów, jak i dbałości o detale – bez pośpiechu i bez kompromisów.
Jak przygotować i otynkować ościeża okienne?
Ościeża to wewnętrzne i zewnętrzne fragmenty muru wokół okna, które muszą zostać wyrównane i zabezpieczone po osadzeniu ramy. Pierwszym krokiem jest dokładne oczyszczenie powierzchni – usunięcie resztek piany montażowej, kurzu i luźnych elementów. Jeśli szczeliny są zbyt duże, należy je wypełnić odpowiednią zaprawą wyrównującą lub klejem do siatek.
W miejscach styku ramy z murem stosuje się specjalne taśmy rozprężne lub profile tynkarskie – zapobiegają one pękaniu tynku i umożliwiają estetyczne zakończenie krawędzi. Dopiero na tak przygotowane podłoże nakłada się warstwę zaprawy tynkarskiej – ręcznie lub mechanicznie, w zależności od rodzaju powierzchni. W narożnikach i na połączeniach warto zastosować siatkę zbrojącą, która zwiększy odporność tynku na uszkodzenia mechaniczne.
Tynk powinien być równomiernie rozprowadzony, z zachowaniem odpowiednich spadków – szczególnie w dolnych częściach ościeży zewnętrznych, gdzie może gromadzić się woda. Po związaniu zaprawy powierzchnię wygładza się i przygotowuje do ewentualnego malowania. Jeśli okna zostały zabezpieczone folią ochronną, należy ją zdjąć dopiero po zakończeniu prac – w przeciwnym razie może dojść do uszkodzenia świeżo położonego tynku.
Jak prawidłowo zamontować parapety wewnętrzne i zewnętrzne?
Montaż parapetów to nie tylko kwestia estetyki, ale przede wszystkim element systemu izolacyjnego – muszą szczelnie przylegać do ościeży i ramy okna, nie pozostawiając miejsc narażonych na przenikanie wilgoci. Parapet wewnętrzny powinien być wsunięty pod ramę okienną i lekko wysunięty poza lico ściany – zwykle o 2–3 cm. Podczas montażu stosuje się kleje montażowe lub piankę poliuretanową, którą po utwardzeniu przycina się i zakrywa listwami wykończeniowymi.
Parapet zewnętrzny wymaga jeszcze większej precyzji – powinien być ułożony ze spadkiem na zewnątrz, tak aby umożliwiał swobodny odpływ wody deszczowej. Jego krawędź musi wystawać poza ścianę na co najmniej kilka centymetrów i kończyć się kapinosem – czyli charakterystycznym zagięciem, które zapobiega ściekaniu wody po elewacji.
Mocowanie parapetu zewnętrznego odbywa się zazwyczaj za pomocą pianki montażowej lub specjalnych klinów dystansowych – zapewniają one stabilność i równomierny rozkład obciążeń. Szczeliny wokół parapetu należy starannie wypełnić i uszczelnić, aby uniknąć mostków termicznych oraz przecieków. W miejscach narażonych na intensywne opady warto dodatkowo zastosować uszczelniacze elastyczne lub taśmy rozprężne.
