Zaparowane okna to jeden z tych objawów, które na pierwszy rzut oka wyglądają niegroźnie, ale mogą świadczyć o poważniejszych problemach z mikroklimatem wewnątrz budynku. Choć para na szybach najczęściej pojawia się w chłodniejszych miesiącach, jej obecność nie zawsze wynika z wahań temperatury. Zjawisko to wiąże się z poziomem wilgotności, sposobem wentylacji oraz właściwościami samych okien. Warto więc wiedzieć, kiedy parowanie szyb to jedynie znak chwilowego wzrostu wilgotności, a kiedy – ostrzeżenie przed zaburzeniami w cyrkulacji powietrza.
Dlaczego okna zaczynają parować?
Parowanie szyb to naturalny proces kondensacji pary wodnej – wilgoć zawarta w powietrzu osadza się na najchłodniejszych powierzchniach w pomieszczeniu, czyli zwykle właśnie na szybach. Najczęściej obserwujemy ten efekt, gdy różnica temperatur między wnętrzem a otoczeniem przekracza kilka stopni, a wilgotność powietrza w pomieszczeniu jest zbyt wysoka.
Źródłem nadmiaru pary wodnej bywają codzienne czynności – gotowanie, suszenie ubrań, kąpiele – a także sama obecność domowników. W nowoczesnych domach i mieszkaniach, które są szczelnie ocieplone i mają okna o wysokiej izolacyjności, powietrze nie ma gdzie uciekać, dlatego wilgoć zaczyna się kumulować we wnętrzach. Brak skutecznej wentylacji prowadzi wówczas do kondensacji pary na powierzchniach, które najszybciej ulegają wychłodzeniu.
Nie bez znaczenia pozostaje też budowa samych okien – nieszczelne lub źle zamontowane modele mogą generować mostki termiczne, które sprzyjają skraplaniu się wody na ramach i szybach. Choć nowoczesne okna są znacznie bardziej odporne na takie problemy, nawet one nie będą funkcjonować poprawnie, jeśli nie zostaną odpowiednio wkomponowane w system wentylacyjny budynku.
Jak ograniczyć parowanie szyb i poprawić jakość powietrza?
Najskuteczniejszym sposobem na ograniczenie parowania jest przywrócenie równowagi między temperaturą a wilgotnością powietrza we wnętrzu. Przede wszystkim trzeba zadbać o prawidłową wentylację – niezależnie od tego, czy mamy do czynienia z systemem grawitacyjnym, czy mechanicznym, kluczowe jest, aby powietrze stale się wymieniało. W domach z nowoczesną stolarką okienną warto zainstalować nawiewniki, które zapewnią dopływ świeżego powietrza bez konieczności otwierania okien.
W okresach zwiększonej wilgotności – szczególnie zimą – pomocne będzie regularne wietrzenie pomieszczeń, najlepiej kilka razy dziennie przez kilka minut przy szeroko otwartych oknach. Pozwala to szybko usunąć nadmiar pary wodnej bez wychładzania ścian i mebli. Warto również unikać suszenia prania wewnątrz mieszkania oraz ograniczyć liczbę roślin w pomieszczeniach, które naturalnie podnoszą wilgotność.
Kolejnym krokiem jest kontrola temperatury. W chłodnych pomieszczeniach para wodna łatwiej się skrapla, dlatego warto utrzymywać stałą, umiarkowaną temperaturę – najlepiej powyżej 19°C. Równocześnie trzeba dbać o drożność kratek wentylacyjnych i unikać ich zasłaniania meblami czy firanami, które mogą zakłócić przepływ powietrza.
Jeśli mimo tych działań okna nadal intensywnie parują, warto skontrolować ich stan techniczny – zarówno uszczelki, jak i sposób osadzenia w murze. W niektórych przypadkach przyczyną może być też wada fabryczna pakietu szybowego, wymagająca interwencji producenta lub serwisu.
